آبهایی که از آلت زن خارج می شوند و حکم آنها:

آبهایی که از آلت زن خارج می شوند و حکم آنها:   1-بول(ادرار): نجس است و موقع نماز بدن و لباس باید آلوده به آن نباشد. 2-منی: هرگاه زنان به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج گردد (که غالباً همراه با سستى بدن است) رطوبت مذکور حکم منى دارد و باید غسل جنابت کنند و این آب نجس است. 3-مذی: آبى که هنگام ملاعبه و بازى کردن با همسر بیرون مى آید و به آن »مَذْى« مى گویند. 4-ودی: آبى که گاه بعد از بول بیرون مى آید و کمى سفید و چسبنده است و به آن»وَدْى«مى گویند. 5-وذی: آبى که بعد از منى بیرون مى آید و به آن»وَذْى« می گویند. آبهای»ودی«و»مذی«و»وذی«در صورتى که مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمى کند. بقیه در ادامه ی مطلب نشانه های جنب شدن و خروج منی در زنان: فتوای آیت الله نوری همدانی: زن به دو صورت جنب می شود: اوّل بیرون آمدن منی چه در خواب باشد یا در بیداری باشد.  دوّم: داخل شدن آلت تناسلی مرد به جلو یا عقب زن، که اگر به اندازه ختنه گاه یا بیش تر داخل شود، گرچه منی خارج نشود . اگر زن بر اثر تحریک های جنسی به قدری تحریک شود که به اوج شهوت جنسی برسد و در آن حال مایعی از او خارج شود، جنب می شود. اگر به اوج لذّت نرسد و مایع خارج شود و یا به اوج لذّت برسد، ولی مایعی خارج نشود و یا شک کند که مایعی خارج شده یا نه ،جنب نمی شود و غسل لازم نیست. زن اگر یقین به خارج شدن منی پیدا کند جنب می شود . اگر یقین پیدا نکند جنب نمی شود. بنابراین مواقعی که زن بر اثر تحریک های شهوانی مقداری لذّت می برد و در آن حال رطوبتی از او خارج می شود ، چون به اوج شهوت نرسیده ، جنب نمی شود . رطوبت خارج شده هم پاک است و وضو و غسل را باطل نمی کند. اوج لذّت و شهوت به حالتی گفته می شود، که در آن حالت رعشه جنسی پیدا می کند . بعد از تمام شدن آن حال انسان احساس تخلیّه شدن و ارضا می کند، حالت شهوتش تمام و بدنش سست می شود. حالت تحریک آمیزی که قبل از تخلیّه شدن داشت، دیگر آن حالت را ندارد. مثل این که انسان گرسنه دلش غذا می خواهد، ولی وقتی غذا خورد و سیر شد ،دیگر میل به غذا ندارد. فتوای رهبر معظم انقلاب به شرح ذیل می باشد: به طور کلّی اگر زن به اوج لذّت جنسی برسد و در آن حال مایعی از او خارج شود،جنابت محقَّق شده و غسل بر او واجب است. ولی اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه و یا شک در خروج مایع داشته باشد،غسل بر او واجب نیست و سایر ترشّحات نیز پاک است. فتوای آیت الله مکارم شیرازی: در صورت شک از خروج منی وضیفه ای ندارد. به غیر از آب های بالا از آلت زنان خون هایی نیز خارج می شود که مخصوص خانم ها است و هریک از این خون ها احکام و غسل مربوط به خود را دارند. نام و احکام این خون ها به شرح زیر است: 1-حیض،2-نفاس،3-استحاضه(که هر کدام احکام خاص خود را دارند.) 1-خون حیض و غسل حیض: در لغت، واژه حیض به معنای جمع شدن خون است(حوض را از این جهت حوض می نامند، که آب در آن جمع می شود)و در اصطلاح خون ماهانه ای است که زن از سن بلوغ به بعد در اثر ریزش دیواره رحم از خود می بیند، طبق آفرینش الهی زنان سالم بالغ از سن بلوغ(پایان نه سال قمری)تا سن یائسگی(زنان سادات 60 سال قمری و زنان غیر سادات بعد از 50 سال قمری، البته به نظر حضرت آیت الله العظمی بهجت زن تا شصت سالگى ممکن است حیض شود هر چند علویّه نباشد) در یک زمان بندی معلوم هر ماهه(پریود)خون می بینند. در حال دیدن چنین خونی شارع اعتبار حائض(حیض بودن،عادت بودن)برای زن کرده است و چنین وضعیّتی بنا به اعتبار و حکم وضعی، مقرّر است که زن برای خارج شدن از این حالت باید ایّام خون دیدن حیض را گذرانده و سپس غسل حیض انجام دهد. 2-خون نفاس و غسل نفاس: خونی است که همراه با بیرون آمدن اولین جزء نوزاد از رحم مادر به دنیای خارج رحم، از زن خارج می ‌شود و زنان در این حالت را نُفساء یا نَفساء می نامند. کمترین مدّتی که زنان زائو این خون را می بینند یک لحظه و بیشترین آن ده روز است و زن در پایان خون دیدن بعد از زایمان باید غسل نفاس کند و بنا بر احتیاط برای نماز باید وضو بگیرد و به همان غسل اکتفاء نکند. 3-خون استحاضه و غسل استحاضه: به غیر از خون‌های حیض که اقل آن سه روز و اکثر آن ده روز اعتبار می شود و خون زخم که ناشی از بیماری زن در ناحیه رحم و مجاری مربوطه است و خون بکارت که مربوط به پرده بکارت است و خون نفاس که مربوط به اولین خون‌ دیدگی همزمان با زایمان است، خون دیگری که تعریف‌ های فوق بر آن صادق نیست، به نام استحاضه در فقه آمده شده است و زن را در موقع دیدن این خون مستحاضه می گویند. خون استحاضه بر سه قسم است: 1- قلیله 2- متوسطه 3- کثیره برای استحاضه قلیله باید برای هر نماز یک وضو بگیرد. برای استحاضه متوسطه باید برای نماز صبح غسل کند تا صبح روز بعد. برای استحاضه کثیره باید یک غسل برای نماز صبح و یک غسل برای نماز ظهر و عصر و یک غسل برای نماز مغرب و عشاء انجام دهد. بنابراین غسل ‌های: حیض، نفاس و استحاضه از غسل ‌های اختصاصی زنان است. البته جزئیات احکام هر یک از این موارد بسیار است که در صورت نیاز به رساله های عملیّه مراجعه نمایید.     منی در زن